หลายรสชาติ "ปืนใหญ่" ปะทะ "ปีศาจแดง"

อย่างที่ทราบนะครับว่า สุดสัปดาห์นี้มี “สุดยอด” ฟุตบอลแมตช์มากมายของทุกลีกหลัก และหนึ่งในนั้น คือเกมที่ เอมิเรตส์ สเตเดี้ยม อาร์เซนอล เปิดบ้านปะทะ “จ่าฝูง” แมนฯ ยูไนเต็ด

ครับ เบื้องต้น เกมนี้จะมีความน่าสนใจน้อยกว่านี้มากหาก “สถานการณ์” ปัจจุบันไม่เอื้อให้ทีมปีศาจแดง เป็นจ่าฝูงครั้งแรกในยุคสมัย หลุยส์ ฟาน ฮัล และกำลังทำผลงานได้ดีทั้งในลีก และบอลถ้วยยุโรป

ขณะที่ อาร์เซนอล ถือว่า น่า “พอใจ” ในพรีเมียร์ลีก มีลุ้นอยู่หัวตาราง แม้ในยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก กำลังประสบปัญหาแพ้ 2 เกมแรก และมีสิทธิ์สูงมากจะตกรอบแรกก่อนเกมไป/กลับ บาเยิร์น มิวนิค

ฉะนั้นในบริบท “พรีเมียร์ลีก” เกมนี้จึงเป็น “บิ๊กแมตช์” ที่มีจุดขาย

ยิ่งก่อนเกม สื่ออังกฤษ จัด “ยาชุด” ให้ทั้ง ฟาน ฮัล และอาร์เซน เวนเกอร์ ได้รับประทานจนกุนซือดัตช์เกือบเป๋ ขณะที่กุนซือเฟรนช์ “หลงเหลี่ยม”

แมตช์นี้จึงมีการสร้างประเด็น “นอกสนาม” จากนักข่าวที่ “คุ้ยข่าว” ยิ่งกว่าหน้าบันเทิงมาเขย่าให้มันส์เพิ่มขึ้นอีก

กล่าวคือ ฟาน ฮัล โดนตั้งคำถามเกี่ยวกับ เวนเกอร์ ที่อยู่มายาว 11 ปีโดยไม่ได้แชมป์ลีกสูงสุดโดย “เลี่ยง” ไม่ตอบคำถามว่า มันจะรับได้หรือไม่หากเป็นในลีกดัตช์, สเปน หรือเยอรมัน

ซึ่ง กุนซือวัย 64 ปีได้โยนคำถามไปให้นักข่าว กลับไปถามบอร์ดบริหารอาร์เซนอล ขณะที่ “ภาพรวม” การตอบก็ทำได้ดีโดยชื่นชมว่า เวนเกอร์ เป็นยอดกุนซือคนหนึ่งของโลก

อย่างไรก็ดี ตัวเค้า “ยอมรับ” ว่า หากเป็นตัวเองก็คงไม่สามารถอยู่สโมสรใด สโมสรหนึ่งได้ขนาดนั้นโดยไม่ได้แชมป์ลีก เพราะเค้าเป็นคนประเภทกระหายชัยชนะ

(และก็ทำได้เสียด้วยก็ ไอแอกซ์, บาร์เซโลน่า, อัลค์มาร์ และบาเยิร์น มิวนิค ก็เหลือแต่ที่อังกฤษกับแมนฯยูฯ นี่แหละครับ)

ส่วนในอีก เพรสคอนเฟอเรนซ์ อาร์เซน เวนเกอร์ โดนคำถามจี๊ด ๆ จากสื่อผู้ดีใน “วิธีการ” คล้ายกัน

นั่นคือ ไม่ได้ถามเกี่ยวกับเกมวันอาทิตย์ แต่กลับไปโดนคำถามประเด็นเดิมๆ จนกุนซือ 19 ปีกับปืนใหญ่ถึงกลับหลุด และใช้คำตอบโต้ว่า นักข่าวช่างไม่สร้างสรรค์ และยังคงอยู่กับประเด็น "น่าเบื่อมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"

ซึ่งหมายถึง การถามเกี่ยวกับ ความผิดพลาดของ ดาวิด ออสปิน่า หรือนำคีย์เวิร์ดว่า ทีมชุดเจอโอลิมเปียกอส “soft” และ “weak” คอมเมนต์โดย รอย คีน มาถามขยายต่อ “ขายของ” ประเด็นเก่า

ครับ วิธีการตอบโต้ทำได้ไม่ยาก เช่น ตอบไปว่า วันนี้ขออนุญาตตอบคำถามเฉพาะประเด็น “ซูเปอร์ซันเดย์” เวลา 4 โมงเย็น (4 ทุ่มบ้านเรา) เท่านั้น

หาใช่ตอบเชิง “เสียสติ” จนกลายเป็นว่า ประเด็นก่อนเกมนัดสำคัญที่อาร์เซนอลจะเปิดบ้านรับจ่าฝูง ปีศาจแดง มีแต่อาการหลุดวงสวิงของเวนเกอร์เป็นหลัก

ตามด้วย มุมเกี่ยวกับ ออสปิน่า มากกว่า ฟอร์มกำลังฮอตของ อเล็กซิส ซานเชซ หรือ ธีโอ วัลคอตต์ ว่าจะเจาะเกมรับที่ตามหน้ากระดาษ “ดูอ่อน” แต่เอาเข้าจริงกลับมีสถิติดีมากได้อย่างไร?

เขียนถึงมุมนี้ ผมอยากจะลากเข้าสู่เรื่องในสนามบ้างว่า เกมนี้จะเป็น “จุดเปลี่ยน” สำคัญของแมนฯ ยูฯ อย่างที่ผมเคยเขียนถึงไปแล้ว

เพราะผมยังไม่เชื่อมั่นในเกมรับชุดนี้ โดยเฉพาะหาก ดาวิด เด เกอา เกิดช่วย “ซูเปอร์เซฟ” ไม่ได้มากพอ

อาร์เซนอล กับเกมรุกที่เฉียบคม และรวดเร็ว น่าจะเป็นบททดสอบที่ดีที่สุด และเมื่อได้เล่นในเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม ประกอบกับหากไม่ “เพลี้ยงพล้ำ” เองง่ายๆ ภายใต้ ปีเตอร์ เช็ก เฝ้าเสา

ผมมีความรู้สึกส่วนตัวว่า แมนฯ ยูไนเต็ด จะมีสิทธิ์แพ้ และแซงกลับจ่าฝูงไม่ได้หลังวันเสาร์ แมนฯ ซิตี้ ถล่มยับนิวคาสเซิล 6-1 ไปแล้ว

ซึ่งนั่นน่าจะเป็น “มาตรฐาน” ของทีมปีศาจแดงในความรู้สึกของผมที่ส่วนตัว “ยินดี” จะเข้าใจผิดนะครับ...