คารวะไอร์แลนด์เหนือ

สุดท้ายแล้ว วิล กริกก์ ก็ไม่ได้ลงสนามให้กับไอร์แลนด์เหนือแม้แต่นาทีเดียวในฟุตบอลยูโร 2016 ครั้งนี้

แต่ไม่มีอะไรให้เสียใจครับ บทเพลง Will Grigg’s on Fire จะเป็นหนึ่งในเรื่องราวที่เราจดจำเกี่ยวกับฟุตบอลยูโรครั้งนี้

เช่นกันกับการต่อสู้ด้วยหัวใจของทีมที่ไม่เคยอยู่ในสายตาใครมาก่อนอย่าง ไอร์แลนด์เหนือ

ทีมน้องเล็กของสหราชอาณาจักรที่มีประชากรเพียงแค่ 1.8 ล้านคน วันนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในยุคที่ยิ่งใหญ่เหมือนในปี 1958,1982 หรือ 1986

อย่าถามหาสุดยอดนักเตะอย่าง “เทพบุตรลูกหนัง” จอร์จ เบสต์ เพราะมันเป็นเรื่องที่ไม่เกิดขึ้นมานานเกินจดจำแล้ว

23 ขุนพลที่เดินทางมาฝรั่งเศสในครั้งนี้เป็นทีมที่อุดมไปด้วยนักเตะชุดผสมผสานระหว่างนักเตะจากทีมระดับเดอะ แชมเปี้ยนชิพ ของอังกฤษ และกองหลังครึ่งนึงมาจากทีมเวสต์ บรอมวิช อัลเบี้ยน

ไม่มีใครคาดหวังว่าพวกเขาจะสร้าง “เทพนิยาย” ได้แต่อย่างใด

แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาได้สร้างเทพนิยายในแบบฉบับของตัวเองขึ้นมาแล้วโดยไม่รู้ตัวครับ

ถึงแม้ว่าจะแพ้มา 2 นัดในรอบแรกต่อโปแลนด์ และเยอรมนี แต่ชัยชนะในเกมกับยูเครน ชาติดีกว่าในเชิงลูกหนังในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมาคือความสำเร็จที่เกินความคาดหมาย

ในเกมที่พ่ายแชมป์โลก เยอรมนี แม้พวกเขาจะไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าการต้านทานขุนพล Die Mannschaft ซึ่งสุดท้ายก็ต้านไวไม่ไหว แต่การต่อสู้ของพวกเขานั้นตราตรึงใจคนจำนวนมากมาย

ก่อนที่จะสร้างความกระอักกระอ่วนใจให้แก่ เวลส์ ชาติในเครือเดียวกันได้อย่างมาก

พวกเขาทำให้แกเร็ธ เบล นักเตะ UK ที่ดีที่สุดในเวลานี้เจอเกมที่ยากที่สุดเกมหนึ่งในรายการนี้

แต่ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเวลส์ตบ “เกียร์สอง” เติม ร็อบสัน คานู และจอนนี่ วิลเลียมส์ ลงมาเติมเกมรุกในช่วงครึ่งหลัง เกมจึงค่อยๆกลับมาเข้าทางทีมของ คริส โคลแมน และเป็น เบล ที่เป็นคนผ่านบอลวัดใจเข้ามาตรงกลางประตู

แกเร็ธ แม็คเอาลีย์ พยายามอย่างดีที่สุดแล้วในการจะสกัดลูกเปิดนี้ แต่มันยากเกินจะรับมือ

ก็เหมือนกับไอร์แลนด์เหนือ พวกเขาพยายามอย่างดีที่สุดแล้วครับในการต่อสู้กับเวลส์ หรือพูดอีกทีคือพวกเขาพยายามอย่างสุดความสามารถทุกครั้งในรายการนี้

ดีที่สุดเท่าที่ชาติเล็กๆอย่างพวกเขาจะทำได้

เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจสำหรับชาติเล็กๆที่ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าการทำให้ทุกคนได้รู้จักและจดจำพวกเขาในรายการฟุตบอลระดับเมเจอร์สักครั้ง

เรื่องราวของชาติที่ไม่มีนักเตะซูเปอร์สตาร์แม้แต่คนเดียว ไม่มีนักเตะที่ได้เล่นในระดับเกมสโมสรยุโรป แต่พวกเขามี “หัวใจ” ที่ยิ่งใหญ่ และพวกเขาพร้อมจะสู้เพื่อคนอื่น

ขอคารวะต่อไอร์แลนด์เหนือ ชาติเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ครับ

คอลัมน์ ช็องเซลิเซ่
by ลูกแม่กิ่ง (lookmaeking@hotmail.com)