เรื่องเล่าจากตำนาน "เกล็น ฮ็อดเดิ้ล เมืองไทย"

ในวันอำลาสนามไวท์ ฮาร์ท เลน ของยอดทีมจากกรุงลอนดอนอย่าง ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ผมนั่งคุยอยู่กับตำนาน เกล็น ฮ็อดเดิ้ล เมืองไทยอย่าง “พี่หนุ่ย” เฉลิมวุฒิ สง่าพล อดีตมิดฟิลด์ทีมชาติไทยที่ได้ชื่อว่าเป็นคนเปิดบอลยาวได้ดีที่สุด แถมยังมีหุ่น ทรงผม และสไตล์การเล่นที่คล้ายคลึงกับอดีตมิดฟิลด์ “เท้าชั่งทอง” ของสเปอร์ส จึงได้รับการขนานนามว่าเป็น เกล็น ฮ็อดเดิ้ล เมืองไทย

อย่างว่านะครับ คนมีอายุคุยกัน คงไม่แคล้วต้องคุยเรื่องความหลัง หลังจากเม้าธ์อดีตกันไปหลายเรื่อง “พี่หนุ่ย” ก็ปรารภขึ้นมาลอยๆว่า “แปลกเนอะ.. เดี๋ยวนี้ฟุตบอลลีกเราเจริญ แต่นักบอลเรา พอโดนชาติอื่นไล่บี้ เอาตัวรอดกันไม่ค่อยได้”

“สมัยก่อนเราเจอกับญี่ปุ่นนี่เราไม่กลัวเลยนะ เพราะเขามีแต่กำลัง วิ่งเข้ามาหา นักบอลไทยชอบเสียด้วยซ้ำ เจอเกาหลีใต้หรือตะวันออกกลางนั่นแหละถึงจะหนักใจ เผลอแป๊บเดียว ตอนนี้ไม่รู้ญี่ปุ่นไปอยู่ไหนแล้ว”

 

ผมนึกขึ้นได้ว่า เหตุการณ์ที่พี่หนุ่ยเล่านั้นมัน พ.ศ.2527 (ค.ศ.1984) หรือ 33 ปีก่อน ทีมไทยได้ไปเล่นฟุตบอลปรีโอลิมปิก รอบสุดท้าย แล้วถล่มทีมอาทิตย์อุทัยไปขาดลอยถึง 5-2 ซึ่งนับเป็นครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ ที่ทีมชาติไทยชุดใหญ่เอาชนะญี่ปุ่นได้ในแมทช์ฟีฟ่ารับรองอย่างเป็นทางการ (อีกเกมชนะ 3-1 คือนัดอุ่นเครื่องเมื่อปี ค.ศ.1997)

ในความทรงจำอันเรืองรองครั้งนั้น ปิยะพงษ์ ผิวอ่อนกระหน่ำแฮตทริก ตัว “พี่หนุ่ย” และ “พี่ป้ำ” วรวรรณ บวกอีกคนละหนึ่งลูก โดยทีมชุดนั้นมี ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน เป็นศูนย์หน้า เฉลิมวุฒิ สง่าพล และ วรวรรณ ชิตวณิช เป็นตัวขับเคลื่อนในแดนกลาง

สองแบ็คขวา-ซ้าย เป็น สุทิน-สุรักษ์ ไชยกิตติ เซ็นเตอร์ฮาล์ฟเป็น “น้าอำ” อำนาจ เฉลิมชวลิต และประพันธ์ เปรมศรี จับคู่ ประตูเป็น สมปอง นันทประภาศิลป์

 

แกร่งทั่วแผ่น! และแน่นอนเอาตัวรอดในสถานการณ์เดี่ยวต่อเดี่ยวได้ทุกคน คุมทีมโดย อ.ประวิทย์ ไชยสาม ผู้ปลุกปั้น “เดอะ ตุ๊ก” ดังสนั่นทั่วเอเชียในเวลาต่อมา

“พี่ว่าจากความผิดหวังครั้งนั้นน่ะแหละ ทำเอาญี่ปุ่นถึงกับเสียศูนย์ จนกลายเป็นแรงฮึดและจุดเริ่มต้นของการวางแผน นำอดีตฟุตบอลเก่งๆหลายคนกลับมาช่วยคิด ช่วยพัฒนาวงการฟุตบอลบ้านเขา โดยกำหนดเป็นแผนไปบอลโลกภายใน 10 ปี ด้วยการระดมความร่วมมือจากทุกฝ่าย” อดีตยอดมิดฟิลด์ทีมชาติไทยผู้นี้กล่าวถึงความหลังด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

ต่อมาด้วยความตั้งใจและแน่วแน่ ทีมชาติญี่ปุ่น ใช้เวลาจริงๆคือ 10 ปีนิดๆ ก็สามารถพาตัวเองไปสู่ฟุตบอลโลก รอบสุดท้าย ที่ฝรั่งเศสได้สำเร็จเมื่อปี ค.ศ.1998 ปัจจุบันพวกเขาสามารถต่อกรกับทุกทีมได้ในโลก ขณะที่ไทยเราซึ่งเคยชนะพวกเขาได้เมื่อปี 1984 ตอนนี้ยังคงตั้งมั่นกับการคว้าแชมป์ฟุตบอลระดับซีเกมส์อย่างแน่วแน่

เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้

คอลัมน์สนุกมือ // ธีรพัฒน์ อัครเศรณี