นั่งดู ทีมวอลเลย์บอลสาวไทย สู้กับชาติมหาอำนาจของเอเชียอย่าง ญี่ปุ่น และ เกาหลีใต้ แล้วสบายตาสบายใจ แม้จะพ่ายแพ้ แต่มองเห็นอนาคต

เปรียบเทียบกับทีมฟุตบอลชายอกสามศอก ที่ยังคงห่างไกลในการก้าวไปเล่นบนเวทีระดับโลกอย่าง “เวิลด์ คัพ”

แม้ว่าตอนนี้ “วินนี่” จะสร้างกระแส “ฟีเวอร์” และเรียก “ศรัทธา” กลับมาได้ส่วนหนึ่ง แต่เมื่อถึงเวลาคงต้องยอมรับความจริงว่า “อิมพอสซิเบิล”

“กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว” เฉกเช่นกัน “บอลไทยจะไปบอลโลก” ต้องพัฒนากันอย่างต่อเนื่องและจริงจังตั้งแต่ระดับยุวชน-เยาวชน ไม่ใช่หวังผลแบบก้าวกระโดด

ผมได้ยินได้ฟังแผนงานและโครงการที่สวยหรูดูไม่เบื่อมานักต่อนัก แต่สุดท้ายก็กลายเป็นไฟไหม้ฟางหรือเขียนด้วยมือลบด้วยเท้าไปต่อหน้าต่อตา

ทั้งๆ ที่นักเตะยุวชน-เยาวชนของไทยเราในหลายๆ ชุด โชว์ผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม ได้รับคำชื่นชมสรรเสริญเยินยอ แต่พอจบทัวร์นาเมนต์ ก็แยกย้ายหายเข้ากลีบเมฆ

อย่างทีม 16 ปี หรือ 19 ปีที่กำลังโม่แข้งอยู่ในเวลานี้ อนาคตก็คงจะไม่แตกต่างกัน

พอมีทัวร์นาเมนต์ใหม่ ก็คัดเลือกกันใหม่ เริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่ ไม่มีการสานต่อความสำเร็จ

จาก 11-12 สู่ 14 ขึ้น 16 ต่อเนื่องถึง 19 ทำแบบนี้เป็นขั้นบันได จนสามารถก้าวไปยืนตระหง่านอยู่บนแถวหน้าของเอเชียได้อย่างมั่นคง

ฟุตบอลโลก 17 ปี, 20 ปี หรือแม้กระทั่งเวที เวิลด์ คัพ ที่คนไทยฝัน

หากสมาคมลูกหนังมีการวางแผนเตรียมงานอย่างต่อเนื่องและจริงจัง ตั้งใจทำกันอย่างมืออาชีพ ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง

ผมเชื่อเหลือเกินว่า ฝันของคนไทยไม่ต้องรอชาติหน้าตอนบ่ายๆ หรอกครับ

เรื่องโดย "มร.เอ็ม 79"

ขอบคุณคอลัมน์ จัดหนัก นสพ.กีฬาฮอตสกอร์

บอลไทยจะไปบอลโลก?

บอลไทยจะไปบอลโลก?21 / 71