ระหว่าง "สตาร์" กับ "จิตวิญญาณ" เลือกอะไร?!

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถ้าให้เอ่ยชื่อนักเตะที่มิดฟิลด์ขวัญใจ หากเป็นสาวกรุ่นใหม่หน่อยแฟน "ปืนโต" ย่อมจิ้มเลือกไปที่ เมซุต โอซิล หรือ เชส ฟาเบรกาส สำหรับคนรุ่นเก่าอาจชื่นชอบในตัว ปาทริค วิเอร่า หรือ เอ็มมานูเอล เปอตีต์

แต่เชื่อได้เลยครับว่าไม่ว่าใครจะเข้า-จะออกจากทีม ถ้าจะมีมิดฟิลด์คนใดในยุคปัจจุบันที่มีหัวใจ "ปืนใหญ่" พันธุ์แท้และรักทีมสุดหัวใจ

คนๆนั้นคงไม่มีใครเกิน "แจ็ค วิลเชียร์"

ไม่เคยมีซักครั้งที่ "เจ้าแจ็ค" เอ่ยปากอยากย้ายทีมไม่เคยมีซักหนที่ วิลเชียร์ จะอิดออดไม่อยากลงช่วยทีมรัก

ในหัวอกข้างซ้ายของเจ้าตัวล้วนมีแต่ "กูนเนอร์ส" อยู่เต็มใบ ดังเช่นวลีคลาสสิกที่เจ้าตัวได้เคยกล่าวเอาไว้เมื่อปีที่แล้ว แต่มันยังตราตรึงในหัวใจของสาวก "กันเนอร์ส" อยู่ร่ำไป

 

"ผมคงเจ็บปวดถ้าวันหนึ่ง อาร์เซน่อล ตัดสินใจขายผมทิ้ง ผมต้องการให้สโมสรนั้นต้องการผม ถ้าวันหนึ่งพวกเขาไม่ต้องการผมอีกต่อไปแล้ว ผมคงรู้สึกจี๊ดที่หัวอกข้างซ้ายของหัวใจ"

กว่าจะมาเป็น กันเนอร์ส ในทุกวันนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย ย้อนกลับไปในวัยเด็ก วิลเชียร์ นั้นเติบโตกับครอบครัวที่เป็นแฟน "เวสต์แฮม" เต็มขั้น พ่อแม่ของเจ้าตัวมักจะพาเจ้าตัวไปรับชมทีม "ขุนค้อน" และนั่นทำให้แข้งจอมห้าวเติบโตมาด้วยการมี "โจ โคล" และ "เปาโล ดิ คานิโอ" เป็นขวัญใจ

"ผมเติบโตมาในฐานะแฟนบอลเวสต์แฮม มีอยู่ 2 คนที่ผมชื่นชอบในตอนนั้นนั่นก็คือ โจ โคล เขาเริ่มเล่นบอลอาชีพตั้งแต่ยังเด็ก และเป็นนักเตะที่มีพรสวรรค์มาก"

"อีกหนึ่งรายแน่นอนว่าต้องเป็น เปาโล ดิ คานิโอ! ผมว่าสำหรับ ดิ คานิโอ แล้วผมคงไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะแฟนเวสต์แฮมทุกคนล้วนรักเขา เขาทำประตูสวยๆมากมาย และเมื่อย้อนกลับไปในวัยเด็กผมจะมีแต่ภาพเขาในความทรงจำ"

 

แต่กับชีวิตในทุกวันนี้ วิลเชียร์ ยืนยันว่าตนเองได้ "ทุ่มทั้งใจ" ให้อาร์เซน่อลไปหมดแล้ว เพราะนับตั้งแต่เข้าร่วมทีมเมื่ออายุตั้งแต่ 11 ขวบ "หนุ่มแจ๊ค" ก็มีสโมสรแห่งนี้อยู่ในหัวใจ

ซึ่งถ้าให้เลือกระหว่าง เวสต์แฮม และ ปืนใหญ่.. วิลเชียร์ ตอบทันทีเลยว่าทีมที่อยู่ในหัวใจนั้นต้องเป็น "อาร์เซน่อล" อย่างแน่นอน!

"กับเวสต์แฮมมันเป็นอดีตไปแล้ว ผมเชียร์เพราะครอบครัวผมพาเข้าชมสนามบ่อยๆในวัยเด็ก"

"แต่ตอนนี้หัวใจผมนั้นเป็น อาร์เซน่อล หนึ่งร้อยเปอร์เซนต์ ผมอยู่ที่นี่ตั้งแต่ยังเด็ก และผมก็รักแฟนๆและสโมสรมาก ซึ่งผมจะไม่มีวันแปรพักตร์ทีมแน่"

 

กับซีซั่นนี้หลังจากที่เจ็บไปนานและเมื่อกลับมาก็ไร้ตำแหน่งตัวจริงกับสโมสร ทำให้สุดท้ายแล้ว วิลเชียร์ ได้เดินเข้าไปพบกับ อาร์แซน เวนเกอร์ เพื่อยื่นเรื่องขอร้องให้ปล่อยตนเองออกจากทีมแบบยืมตัวไป บอร์นมัธ เพื่อเรียกความฟิตกลับคืนมา

ที่เขียนถึง วิลเชียร์ ในวันนี้ไม่ใช่อะไรครับ เพราะล่าสุดเจ้าตัวได้ออกมายอมรับเป็นครั้งแรกว่าบางทีอาจถึงเวลาแล้ว

ที่ตนเองจะเลือกอนาคตก่อน "หัวใจ"

หลังโดนดองไปนานและต้องย้ายออกจากถิ่นเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม ไปเล่นกับ บอร์นมัธ แบบยืมตัว แม้จะฟอร์มเยี่ยมเพียงใด แต่ถึงตรงนี้เจ้าตัวก็ยังไม่ได้รับสัญญาใหม่จาก อาร์เซน่อล เลย

เช่นเดียวกับอนาคตในทีมชาติที่นับวันยิ่ง "ดูมืดมน"

 

ในอดีต วิลเชียร์ อาจเคยเป็นถึงดาวรุ่งคนสำคัญของ "สิงโตคำราม" แต่กับยุคปัจจุบันที่มีทั้ง เดเล่ อัลลี่, แจ็ค ลิเวอร์มอร์, เอริค ดายเออร์ หรือ รอสส์ บาร์คลี่ย์

ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชื่อของ "วิลเชียร์" จะไม่ใช่ตัวเลือกแรกอีกต่อไป

ในการประกาศรายชื่อทีมชาติครั้งล่าสุดเจ้าตัวโดนตัดชื่อออกจากทีมเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ด้านตัวของ แกเร็ธ เซาธ์เกต กุนซือทีมชาติอังกฤษก็ออกมายอมรับตามตรงครับว่าอนาคตในทีมชาติของแข้งวัย 25 ปีนับจากนี้คงยาก

ตราบใดที่ยังไม่อาจรักษาสภาพความฟิตให้เต็มร้อยได้

และนั่นทำให้ล่าสุด วิลเชียร์ ได้ออกมายอมรับว่า แม้จะรักและอยากกลับไปเล่นให้ อาร์เซน่อล มากขนาดไหน แต่หากสุดท้ายซัมเมอร์นี้สโมสรไม่อาจการันตีตำแหน่งตัวจริงหรือยื่นสัญญาใหม่ให้

 

ก็คงถึงเวลาแล้วที่ตนเองจะต้อง "โบกมือลา" ทีมไป

"อันดับแรกผมรักที่จะกลับไปเล่นให้ อาร์เซน่อล อีกครั้ง การลงเล่นให้พวกเขาคือหนึ่งในความฝันเสมอมา แต่แน่นอนว่าทุกอย่างต้องอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง"

"ผมอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของอาชีพ มันถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องยกระดับอาชีพขึ้นมา หากในซีซั่นหน้าอนาคตของผมนั้นยังไม่ชัดเจนผมก็ไม่กลัวที่จะต้องย้ายหาความท้าทายใหม่แต่อย่างใด"

ครับ ฟังดูแล้วช่างเป็นเรื่องน่าเศร้า และใจหายไม่น้อย มันก็ใช่ที่หากมองจากชื่อชั้นฝีเท้าของ เมซุต โอซิล หรือ ซานติ กาซอร์ล่า จะเหนือกว่า วิลเชียร์ เป็นไหนๆ

แต่หากลองฟังเสียงหัวใจ ในยามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ เชื่อเลยครับว่าไม่มีพ่อค้าแข้งคนใดที่จะมีใจเล่นเพื่อทีมมากเท่ากับ วิลเชียร์ และบรรดาดาวรุ่งท้องถิ่นอีกแล้ว

 

ซัมเมอร์นี้ ซัมเมอร์ที่ว่ากันว่าเป็นมหกรรมการเปลี่ยนแปลง อาร์เซน่อล จำต้องคิดดีๆการเสียสตาร์อย่าง อเล็กซิส ซานเชซ หรือ เมซุต โอซิล อาจเป็นเรื่องน่าเศร้า

แต่บางทีการที่ "เดอะ กันเนอร์ส" ต้องเสีย วิลเชียร์ หรือนักเตะอย่าง แชมเบอร์เลน ไปพร้อมกับเป็นจุดจบบริติช คอร์ คงเป็นเรื่องน่าเสียใจยิ่งกว่า

ไม่ต่างกับที่ ยูไนเต็ด เสีย เวลเบ็ค หรือ นิวคาสเซิล เสีย แอนดี้ แคร์โรลล์ สตาร์ดังอาจซื้อเมื่อไหร่ก็ได้ แต่กับจิตวิญญาณ หากสูญหายไปแล้วไม่อาจรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่ได้

ไปแล้ว-ไปเลย ไม่มีวันหวนกลับมา

คงเป็นเรื่องน่าเศร้าไม่น้อยถ้า อาร์เซน่อล ต้องเสีย "วิลเชียร์" ไป

ริท