ชื่นชมทีมลูกยางสาวไทย

คอลัมน์ซอยสามัคคี วันนี้ คงต้องขออนุญาตหนีออกจากเรื่องราวของศึกลูกหนังชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป หรือ ยูโร 2012 สัก1 วันครับ เพื่อมาเขียนแสดงความคิดเห็นในเรื่องราวของทีมวอลเลย์บอลสาวไทย ที่สร้างผลงานได้อย่าง ยอดเยี่ยม ในการแข่งขันวอลเลย์บอล ปรีโอลิมปิก ที่ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเพิ่งปิดฉากไปเมื่อช่วงค่ำวันอาทิตย์ (27 พ.ค.) ที่ผ่านมานี่เอง

ก่อนอื่น ต้องเรียนให้ท่านผู้อ่านรับทราบก่อนว่า ในระหว่างที่ผมนั่งปั่น (ความจริงหน้าจะใช้คำว่านั่งจิ้มมากกว่า) ต้นฉบับอยู่ ผมยังไม่ทราบผลการแข่งขันวอลเลย์บอลหญิง ปรีโอลิมปิก คู่สุดท้าย ระหว่าง ญี่ปุ่น กับ เซอร์เบีย ว่าสุดท้ายแล้ว จบลงอย่างไร และ ทีมนักตบลูกยางสาวไทย ได้ผ่านเข้าไปเล่นในรอบสุดท้าย ที่ลอนดอนเกมส์ หรือไม่

แต่! ผมได้แต่ภาวนาว่า "โชคชะตา" คงจะไม่ "กลั่นแกล้ง" ทีมนักตบลูกยางสาวไทย จนผลการแข่งขันคู่ระหว่าง สาวเมืองปลาดิบ กับ เซอร์เบีย จบลงโดย เซอร์เบีย เป็นฝ่ายคว้าชัยชนะด้วยสกอร์ 3-2 เซ็ต อันถือเป็นสกอร์ที่ "ป๊อก" พอดีกับการที่ สาวไทยเราจะตกรอบ และ เซอร์เบีย กับ ญี่ปุ่น เขาจะกอดคอกันเข้าไปเล่นในลอนดอนเกมส์

เนื่องจากว่า หากคู่ ญี่ปุ่น กับ เซอร์เบีย จบลงด้วยผลการแข่งขันในรูปแบบอื่น ๆ ที่ไม่ใช่สกอร์ เซอร์เบีย ชนะ 3-2 เซ็ต แล้ว นี่คือประวัติศาสตร์หน้าใหม่ ของวงการกีฬาไทย ที่กีฬาประเภททีม ได้เข้าไปเล่นในโอลิมปิกเกมส์ รอบสุดท้าย หลังจากที่ก่อนหน้านี้ เคยมีเพียงแค่ทีมฟุตบอล ที่ได้เข้ารอบสุดท้าย ที่เม็กซิโก เมื่อปี 1968

อย่างไรก็ตามที หากว่า โชคชะตาลิขิต ให้ทีมสาวไทย มีอันต้องพลาดตั๋วเข้าไปเล่นในลอนดอนเกมส์ ก็คงต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ "น่าเสียดาย" อย่างยิ่ง สำหรับความพยาพยาม และทุ่มเท ของนักกีฬา , สต๊าฟโค้ช ตลอดจนทีมงาน และผู้ที่เกี่ยวข้องทุกฝ่าย ของทีมวอลเลย์บอลสาวไทยชุดนี้

แต่! เราก็อย่าได้ "เสียใจ" กับโอกาสที่ "หลุดลอยไป" ในคราครั้งนี้ เนื่องเพราะว่า พวกคุณ ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ขณะนี้ มาตรฐานของทีมวอลเลย์บอลสาวไทย ได้ไป "ยืน" อยู่ในระดับ "โลก" เรียบร้อยแล้ว จากการที่สาวไทยได้แสดงฝีมือให้เป็นที่ประจักษ์ว่า สามารถจะต่อกรกับทีมยักษ์ใหญ่ของโลกในแบบให้แฟน ๆ "ได้ลุ้น" โดยตลอด

ความจริง ผมเองเคยเขียนแสดงความเห็นหลายครั้งแล้ว แต่ก็คงขออีกครั้ง ที่จะเขียนถึงเรื่องราวของสมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทยฯ ที่ได้แสดงให้เห็นถึง "พัฒนาการทางด้านบวก" อย่างเด่นชัด และด้วยความต่อเนื่องมาตลอด

ถอยหลังไปจากนี้ เอาตอนที่ไทยเรา เป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชี่ยน เกมส์ ครั้งที่ 8 เมื่อปี พ.ศ. 2521 หรือเมื่อ 34 ปีที่แล้ว แฟนกีฬาคงจำกันได้ดีว่า ทีมวอลเลย์บอลหญิงของไทยเรา ยังมีมาตรฐานอยู่ "ห่าง" จากทีมชั้นนำของทวีปอย่าง จีน , ญี่ปุ่น หรือ เกาหลี มากมายนัก จนแทบจะมองไม่ออกเลยว่า เราจะสามารถ "ถีบ" ตัวเองจนขึ้นมายืนอยู่ในระดับเดียว หรือใกล้เคียงกับชาติยักษ์ใหญ่เหล่านี้ได้หรือเปล่า

ยิ่งไม่ต้องไปคิดถึงการก้าวไปสู่ความเป็นทีมระดับโลกเลยด้วยซ้ำไป

ทว่า! ด้วยความพยายาม ทุ่มเทการทำงานด้วยความมุ่งมั่น , จริงจัง , ตั้งใจจริง ของคณะผู้บริหารสมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทยฯ ทุกยุคทุกสมัยจากนั้นเป็นต้นมา

ณ ปัจจุบันนี้ ไม่ใช่เพียงแค่การขึ้นไปยืนอยู่ในระดับเดียว หรือ ใกล้เคียงกับ ชาติมหาอำนาจของเอเชียอย่าง จีน , ญี่ปุ่น หรือ เกาหลีใต้ เท่านั้น แต่ทีมวอลเลย์บอลหญิงของไทย ได้ก้าวเข้าไปเล่นกับีมชั้นนำในระดับโลกได้แบบ ไม่เคอะเขิน แม้เราจะยังดูเป็นรอง แต่ก็ไม่ใช่รองบ่อนประเภท "มือคนละชั้น" แต่ย่างใด

สิ่งที่สมาคมวอลเลย์บอล ทำมาโดยตลอด และต่อเนื่อง ก็คือการสร้างนักกีฬาตั้งแต่ระดับรากหญ้า , สร้างทัวร์นาเมนท์ให้นักกีฬาได้มีโอกาสได้แสดงฝีมือตั้งแต่ระดับ เด็ก ยุวชน เยาวชน มาจนถึงระดับประชาชน จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ทีมวอลเลย์บอลของไทย มีบุคลากร ที่เข้ามาสานต่อความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง

จากที่เคยเป็นทีมรองบ่อน แพ้เกมศูนย์ทั้ง 3 เซ็ต ของสาวไทย เมื่อยุค 30 ปีก่อนหน้านี้ ปัจจุบัน เราเคยก้าวไปคว้าแชมป์เอเชียได้แล้ว และเรายังเข้ารอบลึก ๆ ในรายการระดับเมเจอร์ทั้ง ชิงแชมป์โลก และ ปรี-โอลิมปิก

นี่คือสิ่ง "พิสูจน์" ให้เห็นชัดเจนว่า หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำงาน คนไทยเรา สามารถต่อกรกับคนชาติอื่น ๆ ได้ แม้เราจะไม่ถึงกับชนะ จนกลายเป็นแชมป์โลก แต่เราก็สามารถก้าวไปสู่ระดับที่ใกล้เคียงนั้นได้

ความจริงแล้ว หลาย ๆ สมาคมกีฬาของบ้านเรา ก็มีแบบอย่าง การทำหน้าที่ของผู้บริหาร ที่แสดงให้เห็นถึงความเจริญก้าวหน้าอย่างเป็นรูปธรรมดา อาจจะไม่ดี หรือ โดดเด่น เหมือนอย่างที่สมาคมวอลเลย์บอลฯ ได้กระทำขึ้น แต่อย่างน้อย ทุกอย่างก็สามารถพูดได้เต็มปาก และยังได้รับการยอมรับจากแฟนกีฬาว่ามีแนวโน้มเป็น "บวก"

ด้วยความเคารพ ผมขออนุญาต ปรบมือดัง ๆ ให้กับทีมวอลเลย์บอลสาวไทย , สมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทยฯ ตลอดจนทุก ๆ สมาคมกีฬา ที่ได้สร้างความสุข  เป็นหน้าเป็นตาให้กับแฟน ๆ กีฬาชาวไทย

ทว่า! กับบางสมาคมกีฬา ที่ยิ่งบริหารงาน ดูเหมือนแต่จะ "เตี้ยลงสาละวัน" ไปเรื่อย ๆ จากที่เคยเป็นทีมกีฬาประวัติศาสตร์ เข้าไปเล่นในรอบสุดท้ายของโอลิมปิก เกมส์ มาแล้ว , เคยเกือบจะขึ้นไปอยู่ในระดับแนวหน้าของทวีป , เยคว้าแชมป์ในระดับภูมิภาคมาแทบทุกรายการและต่อเนื่องจนชาติอื่น ๆ เขาครั่นคร้าม

จนมาถึงปัจจุบัน ที่ "ห่างเหิน" จากคำว่าแชมป์ไปกี่ปีแล้วก็จำไม่ได้ และตกรอบแรกในบอลระดับภูมิภาครายการแล้วรายเก่าเล่า แต่! ผู้บริหารของสมาคม ก็ยังคงนั่งทำงานอยู่แบบไม่มีคำว่า "อายฟ้าดิน"

ให้เพื่อนพ้องที่สมประโยชน์ด้วยกัน ช่วยกันเชียร์ ช่วยกันเยินยอ ทั้ง ๆ ที่ แฟน ๆ กีฬาชาวไทยจำนวนมาก เขา "สาบส่ง"  และ แช่งชัก" กันทุกวัน แต่พี่ท่าน ก็ยังคงอยู่แบบ "หน้าหน้าหน้าทน" (ขออนุญาตเอาชื่อเพลงของท่านศิลปินแห่งชาติ ครูไวพจน์ เพชรสุพรรณ ประกอบคอลัมน์หน่อยครับ)

สุดท้าย ตอนที่ผมจบคอลัมน์ ก็ยังไม่ทราบผลการแข่งขัน คู่ ญี่ปุ่น กับ เซอร์เบีย ว่าลงเอยอย่างไร สาวไทยเรา สามารถสร้างประวัติศาสตร์ เข้ารอบสุดท้าย โอลิมปิกเกมส์ หรือไม่ ถ้าได้ คงไม่ต้องบรรยายหรอกนะครับว่า จะได้รับความชื่นชมและต้อนรับโดยแฟน ๆ กีฬาแบบมืดฟ้ามัวดินขนาดไหน

หรือถ้าเราโชคร้าย พลาดโอกาสไปจริง ๆ แฟน ๆ ก็ยังคงยกย่องถึงความเก่งกล้า และยอดเยี่ยม ของทุก ๆ ท่านอยู่ดี และท่านก็ไม่ต้องเสียใจ เพราะ 4 ปีข้างหน้า เราก็ยังมีโอกาสอีกครั้ง

ส่วนบางสมาคมกีฬา ที่บอกว่า ยื่นเรื่องฟ้องไปยัง "ศาลกีฬาโลก" หลังถูกปรับตกตั้งแต่รอบคัดเลือกรอบแรก ๆ นั้น มาถึงตอนนี้ แฟน ๆ กีฬาเขาก็ยังรอ "คำพิพากษา" ของศาลกีฬาโลก อยู่นะครับ

จึงเรียนมาด้วยความเคารพอย่างสูง

เฮียนอส

เครดิตภาพ - FIVB.ORG,FB VALLEYBALLTHAILAND