"พชร วงศ์วิชิต" : ชีวิตของนักโป๊กเกอร์อาชีพชาวไทยผู้ทำเงินกว่า 50 ล้านบาท

“นักโป๊กเกอร์” อาจจะไม่ใช่ชื่ออาชีพที่ฟังดูคุ้นหูนัก แต่ภาพที่ทุกคนน่าจะเคยผ่านตามาบ้าง ไม่ว่าจะในภาพยนตร์หรือสื่อต่างๆ น่าจะเป็นภาพของอาชีพที่มีไลฟ์สไตล์น่าอิจฉา เงินทองอู้ฟู่ ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในคาสิโนบรรยากาศหรูหรา

แต่เบื้องหน้าเราในตอนนี้กลับดูไม่เหมือนภาพนักโป๊กเกอร์ที่เคยเห็นในภาพยนตร์สักเท่าไร เขาเป็นผู้ชายแต่งตัวสบาย ๆ ถ้าไม่รู้มาก่อนเราคงเดาไม่ออกว่าเขาคือนักโป๊กเกอร์อาชีพที่ทำเงินไปแล้วกว่า 1,335,779 เหรียญสหรัฐ หรือเกือบ 50 ล้านบาท

 

“พชร วงศ์วิชิต” หรือ “เต้” คือคนที่เราจะพูดคุยด้วยในวันนี้ เรื่องราวชีวิตการเป็นนักโป๊กเกอร์อาชีพของเขานั้นเป็นอย่างไร จะเหมือนหรือแตกต่างกับภาพของนักโป๊กเกอร์ที่เคยคิดไว้ขนาดไหน ไปทำความรู้จักเขาพร้อม ๆ กับ Main Stand กัน

จากกระดานหมากรุกสู่โต๊ะโป๊กเกอร์ 

พชรเกิดและเติบโตในจังหวัดเชียงใหม่ แต่ด้วยภาระหน้าที่ทางครอบครัว ทำให้เมื่อตอนเขาอายุ 8 ขวบ จำเป็นต้องย้ายถิ่นฐานที่อยู่มายังเมืองโกลด์โคสต์ ประเทศออสเตรเลีย 

 

การย้ายถิ่นฐานจากบ้านเกิดมาหลายพันกิโลเมตร อาจจะฟังดูค่อนข้างน่ากลัวสำหรับชีวิตคน ๆ หนึ่งที่ต้องพบเจอกับสิ่งใหม่ที่ไม่คุ้นชิน อย่างไรก็ตามพชรกลับปรับตัวได้ดีกว่าที่คิด เพียงหนึ่งปีที่มาอยู่ออสเตรเลียเขาก็พูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว แต่ในขณะเดียวกันพชรยอมรับว่าความทรงจำเกี่ยวกับภาษาไทยของเขาก็ค่อย ๆ เลือนหายไปเรื่อย ๆ เช่นกัน

อาจจะเพราะอายุที่ยังน้อย ทำให้เขาเรียนรู้ทุกอย่างและกลมกลืนกับสิ่งใหม่ ๆ ที่พบเจอได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นกีฬารักบี้หรือคริกเก็ตที่อาจจะไม่นิยมในไทยนัก แต่มันคือกีฬายอดนิยมของออสเตรเลีย ซึ่งต่อมาก็ได้กลายเป็นกีฬาโปรดของพชรเช่นกัน 

และอีกสิ่งที่นอกจากจะไม่มีในประเทศไทยแล้วยังผิดกฎหมายอีกด้วย ตรงกันข้ามกับที่ออสเตรเลีย ที่สามารถเล่นได้อย่างถูกกฎหมาย...เรากำลังพูดถึง “โป๊กเกอร์” เกมไพ่ที่พชรรู้สึกชื่นชอบทันทีจากการได้ทำความรู้จักมันแบบบังเอิญ

“รู้จักโป๊กเกอร์ครั้งแรกเพราะเห็นในทีวีครับ” พชร เริ่มเล่าให้เราฟัง

“แต่ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่ากฎเป็นยังไง ก็ลองมาเล่นกับเพื่อนดู เล่นตามกฎบ้าง ไม่ตามกฎบ้าง แต่พอเริ่มสนใจจริง ๆ ก็ไปศึกษาเองครับ ไปเช่าหนังสือมาอ่านบ้างอะไรแบบนั้นครับ หรือศึกษาทางออนไลน์ดูบ้างครับ”

“เดิมทีผมเป็นคนชอบเล่น Strategy Game เคยแข่งหมากรุกมาก่อนครับ ตั้งแต่อายุ 10-11 แข่งมาเรื่อย ๆ จนถึงมหาวิทยาลัยปี 2 รวมเวลาประมาณ 10 ปี ที่แข่งหมากรุกจริงจังเลย ถึงขั้นคว้าแชมป์ ซึ่งโป๊กเกอร์มันก็เป็นอะไรที่คล้าย ๆ กันครับ ต้องใช้กลยุทธ์ในการวางแผน ผมจึงเริ่มสนใจมันทันทีที่ได้รู้จัก การที่เรามาเล่นโป๊กเกอร์ก็คงเหมือนนักกีฬาที่เคยเล่นกีฬาอย่างหนึ่งมาก่อน มีความเชี่ยวชาญในกีฬาประเภทนั้น แล้ววันหนึ่งเขาก็เปลี่ยนไปเล่นกีฬาชนิดอื่นที่คล้ายๆ กัน”

 

ในช่วงที่เกมโป๊กเกอร์เข้ามาในชีวิต เป็นช่วงที่พชรกำลังจะเรียนจบมหาวิทยาลัยพอดี และตัวเขาเองยังไม่รู้ว่าก้าวต่อไปในชีวิตจะเดินไปในทิศทางไหน ดังนั้นเมื่อเจอสิ่งที่ตัวเองสนใจ ตามธรรมชาติเด็กหนุ่มที่ยังกล้าบ้าบิ่น เลยตัดสินใจทุ่มเทให้กับมันสักตั้ง

“ตอนนั้นเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาครับ ยังไม่มีงานทำ ไม่ได้ทำอะไรเป็นหลักแหล่ง ก็เลยเริ่มใช้เวลามาสนใจโป๊กเกอร์ ศึกษาเอง เรียนรู้เอง ตอนเล่นไม่ได้คิดว่าจะเล่นโป๊กเกอร์จริงจังเป็นอาชีพ แค่เป็นความสนใจเฉย ๆ ครับ แต่เราไม่มีงาน ก็เลยทุ่มเวลาให้โป๊กเกอร์จริงจัง ใช้เวลาศึกษามันมากขึ้น จากนั้นก็เป็นไปตามธรรมชาติของมันครับ หยุดความคิดที่จะหางาน แล้วมาเล่นโป๊กเกอร์อย่างเดียว”

อย่างไรก็ตามอาชีพ “นักโป๊กเกอร์” นั้นไม่ใช่อาชีพทั่วไปๆ ที่ใครๆ ก็รู้จักหรือยอมรับ ตรงกันข้าม มันคืออาชีพที่ดูเต็มไปด้วยความเสี่ยง ชีวิตแขวนอยู่บนความไม่แน่นอน แถมมันยังดูข้องเกี่ยวกับการพนัน ดังนั้นเมื่อพชรตัดสินใจเอาจริงเอาจังในด้านนี้ เป็นธรรมดาที่ครอบครัวจะไม่เห็นด้วย

“ตอนที่เราเริ่มต้นเขาไม่มีทางที่จะเห็นด้วย แทบจะทุกคนเลยที่เป็นนักโป๊กเกอร์เพื่อนผม น้อยคนมากที่จะครอบครัวเห็นด้วยในตอนแรก คนทั่วไปเขายังคิดว่าโป๊กเกอร์คือการพนัน เพราะมันเล่นในคาสิโน น้อยคนที่จะรู้ว่ามันคือเกมที่ใช้ทักษะจริง ๆ” 

พชรเข้าใจดีถึงความห่วงใยจากคนรอบข้าง แต่เขาก็ไม่ได้ล้มเลิกความคิดของตัวเอง ตรงกันข้ามเขาอยากพิสูจน์ให้ครอบครัวได้เห็นว่าเขาสามารถหาเลี้ยงตัวเองจากสิ่งนี้ได้

หลังจากเล่นเป็นงานอดิเรกกับเพื่อนมาได้สักระยะ เขาก็ตัดสินใจก้าวเดินต่อไปในเส้นทางนี้ด้วยการขยับไปเล่นโป๊กเกอร์ออนไลน์ ทุกอย่างเริ่มจริงจังขึ้น เพราะมันไม่ใช่การเล่นใช้เงินปลอมกับเพื่อนอีกแล้ว ทุกบาททุกสตางค์ที่นำไปลงทุนคือเงินของเขาเอง

ถึงพชรจะค่อนข้างได้เปรียบคนอื่นเนื่องจากมีความเชี่ยวชาญเกมกลยุทธ์เป็นพื้นฐาน แต่สำหรับโป๊กเกอร์ไม่มีคำว่าง่าย ไม่มีทฤษฏีไหนจะทำให้คุณกลายเป็นผู้ชนะแบบ 100% ต้องอาศัยประสบการณ์ที่เรียนรู้เองจากความผิดหวัง

 

“เล่นโป๊กเกอร์แบบพนันเงินจริง ๆ ครั้งแรกน่าจะเป็นการเล่นออนไลน์นะครับ รู้สึกว่าเงินทุนจะอยู่ที่ประมาณ 50 เหรียญออสเตรเลีย แน่นอนว่าเสียครับ แต่เราก็ฝากเพิ่มเข้าไปเรื่อย ๆ”

“หลังจากเล่นจริงจังก็ใช้เวลาประมาณครึ่งปี ในการกลายเป็น Winning Player (ผู้เล่นที่ทำกำไรมากกว่าขาดทุน) ใช้ความอดทน ต้องสู้กับอารมณ์ความผิดหวังของตัวเองให้ชนะ”

เมื่อเริ่มกลายเป็นผู้ชนะ นอกจากจะได้เงินเข้ากระเป๋าแล้ว เขายังได้ความเชื่อใจจากครอบครัวเป็นอีกหนึ่งรางวัล เพราะถึงจะยังไม่ร่ำรวย แต่อย่างน้อยพชรก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเขาสามารถเลี้ยงตัวเองได้

เขาเริ่มมีความมั่นใจในฝีมือของตัวเองมากขึ้น ในที่สุดพชรก็ตัดสินใจกำเงิน 200 เหรียญออสเตรเลียเดินเข้าสู่โต๊ะโป๊กเกอร์ในคาสิโนเล็ก ๆ ในเมืองโกลด์โคสต์ 

นั่นคือครั้งแรกที่เขาเข้าไปเล่นโป๊กเกอร์ในคาสิโน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าต่อมา มันจะพาเขาไปพบเจอโลกอีกใบ

ลุ้ม / ลุก / คลุก / คลาน

หลังจากสร้างกำไรจากการผันตัวมาเป็น นักโป๊กเกอร์อาชีพ  เขารู้ว่าชีวิตต่อจากนี้ของเขาไม่ใช่แค่เดินเข้าออกคาสิโนใกล้บ้านอีกแล้ว 

 

เป้าหมายของเขาใหญ่กว่านั้น นั่นคือการเดินทางไปเล่นทัวร์นาเมนต์โป๊กเกอร์ทั่วโลก และหาเงินจากมันให้ได้มากที่สุด 

“ในปี ๆ หนึ่งผมจะใช้เวลาในการเล่นรวมประมาณ 1,500 ชั่วโมง โดยจะตระเวนไปแทบทุกที่ที่มีทัวร์นาเมนต์ที่เราสนใจครับ ทั้งในเอเชีย เกาหลี, มาเก๊า อเมริกาที่มีทัวร์นาเมนต์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่าง World Series of Poker แล้วก็ยุโรป ที่ไปบ่อยก็จะเป็นบาร์เซโลน่ากับปราก”

อาชีพนักโป๊กเกอร์อาจจะดูน่าอิจฉา ที่ได้เดินทางไปทั่วโลกพร้อมได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก มีเงินทองใช้ แต่ พชร เล่าว่า ชีวิตจริงของเขาไม่ได้น่าอิจฉาอย่างที่หลายคนคิด 

ในการเดินทางแต่ละครั้ง เขาต้องวางแผนเป็นอย่างดี เพราะทุกบาทที่จ่ายไปคือการลงทุน และเป็นอาชีพที่มีความเสี่ยงสูงที่อาจกลับบ้านมือเปล่า หากขาดความรอบคอบ

 

“การจะไปทัวร์แต่ละครั้งต้องเตรียมตัวเยอะมาก แล้วแต่ว่าที่ ๆ จะไปมันไกลขนาดไหน ถ้ามันใกล้ ๆ ผมก็ไม่ค่อยแคร์เท่าไร อาจจะเตรียมตัวแค่หนึ่งวันก่อนบิน แต่ถ้าที่ไกล ๆ อาจจะต้องวางแผนล่วงหน้าหลายเดือนครับ ทั้งเรื่องตั๋วเครื่องบิน เรื่องที่พัก แล้วที่สำคัญเลยเรื่องเตรียมเงินครับ เรื่องนี้คนมักจะมองข้าม เราต้องเตรียมเงินไปในสกุลที่ถูกต้อง เพราะบางคาสิโนเขาก็จะรับแค่สกุลเงินเฉพาะเจาะจง”

“คนจะมองว่านักโป๊กเกอร์เล่นเสร็จก็นอนโรงแรมในคาสิโน มีไลฟ์สไตล์หรูหรา แต่ความเป็นจริงไม่ได้เป็นแบบนั้นครับ ส่วนใหญ่ผมจะนอนโรงแรมข้างนอก ไม่ก็เช่า Airbnb เพราะโรงแรมในคาสิโนแพงมาก โดยเฉพาะในช่วงที่มีแข่ง ต้องประหยัดให้มากที่สุดครับ”

 

การออกตระเวนทัวร์ทั่วโลก หมายถึง การที่เขาต้องเจอกับการแข่งขันที่ยากขึ้น คู่แข่งที่เก่งขึ้น การจะทำกำไรนั้นยากกว่าคาสิโนในเมืองโกลด์โคสต์หลายเท่าตัว แม้ตัวเขาเอง จะมีฝีมือในระดับหนึ่ง แต่ผ่านการล้มลุกคลุกคลานไม่ใช่น้อย จนกระทั่งวันหนึ่งที่ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต และเปลี่ยนแปลงชีวิตอาชีพนักโป๊กเกอร์ของเขาให้ดีขึ้น 

“ผมเล่นแบบเรียนรู้เองไม่มีอาจารย์มาสอนหลายปีเลยครับ มันก็พอได้ในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่เก่งพอที่จะทำให้ประสบความสำเร็จในอาชีพนี้ จนกระทั่งได้เจอกับอาจารย์ เขาเป็นคนสำคัญที่สุดในอาชีพนักโป๊กเกอร์ของผมเลยครับ เป็นเพื่อนสนิทของผมเอง”

“เขาอายุน้อยกว่าผม แต่เขาสอนผมเยอะมาก ฝีมือเขาน่าจะอยู่ในระดับท็อปของโลก เขาสอนผมหมดเลยว่าสิ่งไหนผิดสิ่งไหนถูก เขาแทบจะเป็นโรบอทเลย การตัดสินใจทุก ๆ อย่างจะตั้งอยู่บนตรรกะเสมอ ทุกอย่างใช้เหตุผล ไม่เคยมีอารมณ์มาเกี่ยวข้อง” พชร กล่าวถึงชายคนหนึ่งที่ตัวเขาไม่ขอเปิดเผยชื่อ  

พชร เปลี่ยนตัวเองจากนักโป๊กเกอร์ฝีมือธรรมดา กลายเป็นแชมป์ที่สามารถกวาดเงินรางวัลหลักแสนเหรียญจากทัวร์นาเมนต์เดียวได้สำเร็จ

วันที่ไม่กลัวใคร

“รายการที่ชนะมาแล้วได้เงินมากที่สุดคือรายการ  The Wynn Summer Classic ได้รางวัลมาประมาณ 200,000 เหรียญ แต่วันนั้นถึงเงินรางวัลจะเยอะ แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองชิลมากเลยครับ ไม่ได้รู้สึกกดดัน ตื่นเต้นอะไรเลย รู้สึกเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง”

 

“ก่อนหน้านั้นประมาณ 3-4 ปี ผมก็เคยเข้ารอบลึกในการแข่งขันที่ออสเตรเลีย เงินรางวัลเข้าสู่ระดับแสนเหรียญแล้วเหมือนกัน แต่ตอนนั้นผมเครียดมาก สั่นไปหมด เพราะผมยังมีประสบการณ์ไม่มากพอ แล้วก็ยังไม่มั่นใจในฝีมือตัวเอง” 

จากประสบการณ์ที่สั่งสมมาหลายปีรวมถึงการได้รับคำแนะนำจากยอดฝีมือ เคี่ยวกรำเขาจนกลายเป็นหนึ่งนักโป๊กเกอร์ยอดฝีมือ อย่างน้อยก็เป็นอันดับหนึ่งในประเทศไทย 

ทุกสนามแข่งขัน หล่อหลอมและสร้างให้ พชร แข็งแกร่ง และสร้างความมั่นใจให้เขาไม่รู้สึกต้องกลัวใครในโต๊ะอีกแล้ว ต่อให้บุคคลนั้น จะเป็นผู้เล่นระดับโลกก็ตาม  

 

“มีบ่อย ที่ผมต้องร่วมโต๊ะแข่งกับนักโป๊กเกอร์ชื่อดังระดับโลก แต่ผมก็เฉย ๆ นะครับ ไม่ได้กดดันหรือเครียดอะไร อาจจะมีแค่บางคนที่ผมรู้สึกเสียเปรียบ แต่โดยรวมแล้ว ผมรู้ครับว่าผมกับเขาระดับก็ไม่ได้ต่างกันเยอะ”

“ไม่เคยมีสักครั้งที่ผมรู้สึกว่าตัวเองเสียเปรียบทุกคนในโต๊ะ เพราะผมเป็นคนเล่นโป๊กเกอร์ที่ใช้ทฤษฎีเป็นหลัก ไม่ใช้อารมณ์ จะคำนวณความเป็นไปได้ในหัวก่อนจะตัดสินใจแต่ละครั้ง ไม่ค่อยจะใช้การอ่านสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไร ดังนั้นต่อให้คู่ต่อสู้จะเป็นใคร เราก็สู้ได้ครับ”

“ผมไม่เก่งพอที่จะรู้ว่าใครเก่งที่สุดในโลก แต่ผมคิดว่าผมมองออกว่าใครเก่งไม่เก่งครับ น่าเสียดายที่ผมโชคร้ายครับ ในทัวร์นาเม้นต์ใหญ่ ๆ ผมจะตกรอบเร็วตลอดเลย” พชรพูดติดตลก แต่เชื่อว่าลึก ๆ เขาก็คงไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

ยิ่งเดิมพันสูง ยิ่งมีความเสี่ยงสูง 

ตลอดเวลานับสิบปีในเส้นทางนักโป๊กเกอร์อาชีพ เงินกว่า 50 ล้านบาทที่หามาได้ สำหรับคนภายนอกที่มองเข้ามา ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาคือคนที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่งในเส้นทางชีวิตที่เลือกเอง 

แต่สำหรับ พชร นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่เขาฝันไว้ ภาพที่เขาวาดไว้ในหัวมีอะไรมากกว่านั้น… โดยเฉพาะบางสิ่งที่เขาสูญเสียไป ตลอดช่วงเวลาที่เขาทำเงินทองได้มากมายจากการเล่นโป๊กเกอร์ 

 

“ตอนนี้ผมยังไม่ถึงเป้าหมายที่วางไว้ครับเลยคิดว่าตัวเองยังไม่ประสบความสำเร็จ เป้าหมายผมมีสองอย่าง เป้าหมายแรกคือหาเงินพอที่จะเลี้ยงชีพ ที่จะอยู่สบายสำหรับผมกับครอบครัว ไม่ต้องห่วงว่าในอนาคตต้องหาเพิ่มอีก” 

“เป้าหมายสองคืออยากเล่นเก่งพอที่คนที่เรามองว่าเขาเก่งว่าเรา อยู่ในระดับท็อป มานับถือเรา อาจจะไม่เก่งเท่าเขา ขอแค่เขายอมรับในฝีมือเราก็พอ” 

“ต่อให้ได้เงินมาเยอะมาก ๆ ก็คงไม่เลิกเล่นโป๊กเกอร์ครับ คงจะเล่นไปเรื่อย ๆ แต่ไม่เป็นโปรแล้วครับ อยากจะทำธุรกิจอย่างอื่น อยากจะใช้เวลากับครอบครัวมากกว่านี้ เพราะชีวิตนักโป๊กเกอร์ผมต้องเดินทางเยอะ รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ทุ่มเทให้กับส่วนนี้ในชีวิตได้มากเท่าที่ตั้งใจ”

“อาชีพนี้มีทั้งข้อดีข้อเสียครับ ข้อดีคือเราไม่มีเจ้านาย มีความอิสระ อยากจะเล่นก็เล่น ไม่อยากเล่นก็ไม่ต้องเล่น อยากจะไปเที่ยวพักผ่อนวันไหน ก็ไปได้เลย แต่ข้อเสียคือ เวลาที่เราเสียเงิน มันก็เป็นเงินของเราเอง เราต้องรับผิดชอบทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่จริง ๆ เรื่องรับผิดชอบนี้มันเป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย เพราะการที่เราจะทำอะไรลงไป เราก็ต้องรับผลของมันที่เกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ผมนะครับ ผมหมายถึงทุกคนในโลกเลย อยากให้รู้จักรับผิดชอบตัวเอง”

“สิ่งที่ต้องมีในการเป็นนักโป๊กเกอร์อาชีพ สำคัญที่สุดคือการควบคุมอารมณ์ตัวเอง ต่อให้เราเจอกับความผิดหวังแต่เราต้องอย่าไปจมกับมัน เคยมีครั้งหนึ่งที่ผมไปแข่งที่ยุโรปหนึ่งอาทิตย์ ผมขาดทุนไปสองล้านบาทครับ แต่เราก็ห้ามวู่วามที่จะเล่นเอาทุนคืนครับ ต้องยอมรับความจริงว่าการเล่นมันก็ต้องมีขาดทุนบ้าง มันคือเรื่องธรรมดา แม้กระทั่งคนที่เก่งที่สุดในโลกก็ตาม”

 

“อีกอย่างคือเรื่องจัดการ Bankroll (เงินทุนที่ใช้สำหรับการเล่น) ต้องเคร่งครัด เรื่องการศึกษาวิธีเล่นที่ต้องใช้ตรรกะเสมอ ต้องใช้เหตุผล”

“การจะเป็นนักโป๊กเกอร์ทั่วไปไม่ยาก แต่การที่เราจะเก่งในอาชีพนี้จริง ๆ มันยากครับ ไม่ใช่แค่โป๊กเกอร์ แต่ทุกการแข่งขันในโลก การจะเป็นคนเก่งมาก ๆ ขึ้นมาอยู่ในระดับแนวหน้า มันก็คงไม่มีอะไรง่าย มันต้องฝึกมาก ๆ” 

สิ่งสำคัญที่ซ่อนอยู่ในเรื่องราวเหล่านี้คือข้อคิดที่ว่า ไม่ว่าจะเป็นอาชีพอะไรก็ตาม แม้กระทั่งนักโป๊กเกอร์ที่ดูภายนอกอาจจะคิดว่ามีไลฟ์สไตล์ที่หรูหรา ร่ำรวยเงินทอง ก็มีราคาที่ต้องจ่ายด้วยกันทั้งสิ้น 

ราคาที่เราหมายถึง คือ ความมุ่งมั่นทุ่มเท ความอดทน และการวางแผนที่รอบคอบ สิ่งเหล่านี้ไม่ว่าจะอาชีพอะไรก็จำเป็นต้องมี เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางเลยที่จะก้าวไปสู่จุดที่ประสบความสำเร็จในเส้นทางของตัวเอง